අශ්වයෝ

ගොඩක් දෙනා අශ්වයන්ට ආසයි..

ඇයි ඒ..??

උන් ප්‍රතාපවත්..

වේගවත්..

ලස්සනයි.

එයාලා පිටේ තමා රාජ කුමාරවරු එන්නේ..

අශ්වයෙක් උනා ම හොඳට දුවන්න ඕනි..
දුවන් නැති අශ්වයෙක්ගෙ වටිනාකමක් නෑ.. සමහර විට අශ්වයා කැමති ඇති පාඩුවෙ පැත්තකට වෙලා ඉන්න.. ඒත් අශ්වයාට දුවන්න සිද්ධ වෙලා තියෙනවා..

කැලේ දි නම් ජීවිතේ රැකගන්න..

සිංහයො..
කොටි..
තවත් ඔය අවශේෂ මාංශ භක්ෂකයො..

ඔය හැම එකාට ම වඩා වේගෙන් දුවන්න වෙනවා.. නැත්නම් ඉතිං ඔය එකෙක්ගෙ රෙසපියකට ඇතුලත් වෙන්නයි වෙන්නේ..

මිනිස්සුත් එක්ක ඉද්දි නම් රේස් ඔට්ටු වල දි..

එතෙන් දී අශ්වයට දුවන්න වෙලා තියෙන්නේ තමන්ගෙ ම උන් එක්ක...

ඒ මොකට ද.. රේස් එක දිනන්න ද??

රේස් එක දිනන්න ඕනි ඔට්ටු දාපු මිනිස්සුන්ට.. අශ්වයා එතෙන්දිත් දුවන්නේ ජීවිතේ රැකගන්න.. දිගින් දිගට ම රේස් එක පැරදුනොත්..
අයිතිකාරයා බොහෝ වෙලාවට හම් වලට විකුනනවා.. සපත්තු වලට..

ඊලඟට..

ඒ සපත්තු දාගෙන දුවනවා මිනිස්සු.. අශ්වයාට මැරුනත් නිදහසක් නෑ.. දුවන්න ම වෙනවා..

බලන් යද්දී අපිත් අශ්වයෝ වගේ.. කොයි වෙලේ බැලුවත් දුවනවා..
ජීවිතේ ඇතුලේ..

"හැම වෙලේ ම දිනන්න.." ඕක තමා ගොඩක් දෙනෙක්ගේ ඔලුවෙ වැඩ කරන්නේ..

ඉස්කෝලෙ පංතියේ පලවෙනියා වෙන්න..

කැම්පස් එකේ බැච් ටොප් වෙන්න..

රැකියාවෙ දි හොඳ ම සේවා නියුක්තිකයා වෙන්න..

ගමේ පිලිගත්ත වැඩිහිටියෙක් වෙන්න..

ඕක තමා ඔලුව අස්සෙ තියෙන්නේ..
වෙන්න බැරි උනොත්... ඊලඟට තමන්ට යන්න බැරිඋන තැනට තමන්ගෙ දරු මුනුබුරෙක් හරි යවන්න හදනවා.. උන්වත් ඉපදිච්ච දවසෙ ඉඳන් දුවෝනවා..

බලද්දී අශ්වයොත් දුවනවා.. අපිත් දුවනවා..

එන්න.. අපි එකතු වෙමු.. එකතු වෙලා දුවමු...